De huidige discussie over vlees is vooral een polarisatie tussen ‘natuur’ en ‘cultuur’. Dat zegt professor Frederique Leroy in het agro-journalistieke vakblad Vork:
‘Enerzijds willen we graag kweekvlees gaan produceren, houden we varkens in flats en telen we groenten in bunkers, omdat we de omliggende natuur zo graag wat willen sparen. Zo sluiten we ons zelf zo langzamerhand op in een technologisch ruimteschip.’ Leroy pleit voor een meer hybride denken, een combinatie van natuur en cultuur. Dan gaat het om het verder verbeteren van productiesystemen door de natuurfunctie en landbouwdoelen meer en beter te integreren en dat te doen in dialoog met de samenleving.
Leroy wijst erop, dat technologische vooruitgang noodzakelijk is, mede om de negatieve milieu-impact te verlagen en de biodiversiteit te verhogen ‘Je moet durven erkennen, dat je in een lange traditie staat van duizenden jaren, waarbij gras via herkauwers wordt omgezet in hoogwaardig eiwitrijk voedsel voor mensen. De sociale, economische, ecologische en culturele betekenis van die traditie vervang je niet met een petrischaaltje met kweekvlees.’
EAT Lancet
Wat betreft de plek van vlees op het menu loopt professor Leroy (docent microbiologie en voedingswetenschappen) stevig te hoop tegen het EAT-Lancet rapport, dat mondiaal met veel ambitie (en groot geld) is gelanceerd. ‘Het is een zeer restrictief dieet, dat in grote delen van de wereld compleet onhaalbaar is. Niet iedereen heeft een supermarkt om de hoek met avocado’s en aubergines of kan beschikken over supplementen waar een bijna-vegetarisch dieet vaak om vraagt.’
De aanbevelingen zijn volgens Leroy bovendien gebaseerd op epidemiologische studies die niet erg robuust zij: ‘De associaties tussen rood vlees en kanker zijn zwak met een relatief risico van net iets meer dan een factor 1. Als het een factor 4 of 5 verschil zou maken, dan is het iets om serieus te nemen. Als je verder geen bevestiging hebt uit interventiestudies of voldoende mechanistische onderbouwing, dan moet je durven besluiten dat een gevonden correlatie niet noodzakelijk ook causaliteit inhoudt.’
Opvallend vindt Leroy het bovendien, dat de associaties verdampen als je cijfers van de VS vergelijkt met die van Europa en van Azië. Als de context verandert, veranderen blijkbaar de risico’s. Dat alleen al wijst erop, dat de gevonden associaties meer te maken hebben met leefstijl en gedrag, dan sec met het eten van vlees.”
Bron: Vork, prikken in de voedselketen, lees hier het hele interview
Varkensvlees
Rundvlees
Kalfsvlees
Ander vlees
Thema's rond vlees