Ecologische voetafdruk kweekvlees hoger dan gedacht?

Als de huidige productiemethoden worden opgeschaald, dan wordt de ecologische voetafdruk van kweekvlees waarschijnlijk tussen vier en vijfentwintig maal groter dan die van rundvlees. Dit komt omdat de nu nog experimentele productie van kweekvlees zeer veel energie kost.

Kweekvlees wordt gemaakt door dierlijke stamcellen te laten groeien rond een kweekbodem in een voedingsrijke vloeistof. Het wordt gezien als een diervriendelijker en groener alternatief voor traditioneel vlees. Voedingswetenschappers van de Universiteit van California berekenden dat bij de huidige methoden de productie van kweekvlees vier tot vijfentwintig keer meer milieu-impact heeft dan die van echt rundvlees. Ze definieerden dit vermogen als: de CO2-equivalent uitgestoten voor elke kilogram geproduceerd vlees. De studie is in voorpublicatie op deze website.

Energie-intensieve productieketen

De onderzoekers maakten een schatting van de energie die elke stap in de huidige productiemethode verbruikt. Ze ontdekten dat de voedingsvloeistof waarmee de dierlijke cellen gekweekt worden een grote ecologische voetafdruk heeft. De vloeistof voorkomt ongewenste bacteriegroei en moet een zuiveringsniveau hebben van ‘farmaceutische kwaliteit’.

Tegenstrijdige resultaten

Adviesbureau CE Delft publiceerde in eerder een andere analyse van de productieketen van kweekvlees, waaruit bleek dat de ecologische voetafdruk ervan juist lager zou zijn dan die van rundvlees. Hun analyse, deels gefinancierd door een in Washington DC gevestigde belangengroep voor kweekvlees (het Good Food Institute), ging uit van een toekomstscenario waarin bestanddelen van farmaceutische kwaliteit vervangen worden door minder zuivere food grade bestanddelen.

Er is twijfel bij de wetenschappers in California of dit mogelijk zal zijn, omdat zelfs spoortjes van verontreiniging de dierlijke celculturen kunnen vernietigen.

Het onderzoek is nog niet ‘peer reviewed’ (beoordeeld door andere wetenschappers).

Bron: Newscientist.nl
Een samenvatting van het onderzoek (Engels) is te vinden op researchgate.net.