Mag het ook gewoon lekker zijn?

Door Marianne Smeets-Peeters, voedingsdeskundige

Het is weer bijna kerstmis en ik zit volop met mijn neus in de tijdschriften en kookboeken, op zoek naar recepten. Wat ga ik dit jaar klaarmaken? Vlees vind ik lekkerder dan vis. Daarom bouw ik mijn kerstdiner altijd op rond het vlees van het hoofdgerecht. Dat kies ik dus zorgvuldig uit, daarna zoek ik naar smakelijke gerechten bij die er mooi bij passen.

Maar ja, wat voor vlees gaat het worden? Ik speur naar recepten, maar ik zie intussen ook allerlei ‘culiblogs’ van zelfbenoemde deskundigen. De waarschuwingen over voeding vliegen je om de oren. Als je dat zo leest, dan mag je niks meer. Laat staan een lekker stukje vlees op het menu zetten. Begrijp me goed, als voedingskundige neem ik wetenschappelijk onderzoek altijd serieus. Ik vind dat voeding niet alleen lekker moet zijn, maar ook moet passen in een gezond eetpatroon.

Gelukkig kan ik het kaf van het koren scheiden. Ik volg de wetenschappelijke discussie op de voet, en ook wat bijvoorbeeld de Wereldgezondheidsorganisatie of de Nederlandse Gezondheidsraad erover zeggen. Vaak blijkt dan dat, de soep niet zo heet wordt gegeten als zij wordt opgediend. Vlees staat bijvoorbeeld ook in de Schijf van Vijf omdat, zo zegt het Voedingscentrum: ‘onbewerkt mager vlees past in een gezond eetpatroon, vooral vanwege de eiwitten, vitamines en mineralen.’ Er zijn heel veel voedingsmiddelen die de Schijf van Vijf niet hebben gehaald, omdat ze dus níet passen in een gezond eetpatroon. Zeg nou zelf: dat pleit toch voor mijn lekkere stukje vlees? Met de voedingswaarde zit het in elk geval goed. Het Voedingscentrum zegt er wel bij dat je de consumptie van rood vlees moet beperken tot hooguit 500 gram per week. Dat doen de meeste Nederlanders gelukkig al, ik ook. Dan geniet je er ook extra van als je het eet, vind ik zelf. En te veel is sowieso zelden een goed idee. Kijk ook maar naar suiker, zout en vet.

Wat dat laatste betreft: biefstuk bijvoorbeeld is natuurlijk lekker mager. Maar wat veel mensen niet weten is dat bijvoorbeeld een varkenshaasje net zo mager is. Dat mag dus ook op mijn kerstlijstje, mijn humeur begint al op te knappen.

Kijk, nu ik dat zo bedenk gaan de foto’s bij de kerstrecepten er meteen een stuk lekkerder uitzien. Ik speur nog even verder, want ik heb mijn keuze nog niet gemaakt. Maar één ding weet ik alvast zeker: ik ga tijdens de kerst vooral genieten van mijn zorgvuldig uitgekozen en goed bereide stukje vlees. Want mag het ook gewoon lekker zijn?