De hotdog, heet en haute

De hotdog is heet. Links en rechts poppen in ons land de laatste twee, drie jaar nieuwe stedelijke hotdogbarretjes op. Haute is de hotdog ook. De nieuwe formules serveren namelijk “culinaire hotdogs” met veel smaakbeleving. Ja, dankzij fantasierijke toppings met een keur aan ingrediënten, werd de hotdog een beetje haute cuisine.

Over de hotdog zijn mooie verhalen te vertellen. De basis is de Duitse worst de Frankfurter. Via Duitse en Poolse immigranten belandde deze worst in de VS. Het broodje eromheen kwam later. Omdat de warme worst te heet was om vast te pakken, gaf begin vorige eeuw een Amerikaanse worstverkoper handschoentjes bij elk worstje dat hij verkocht. Hij was snel door zijn handschoentjes heen. Een broodje om de worst, dat was een betere oplossing.

Chicago
Het ontstaan van de naam hotdog is een anekdote op zich. Een kunstenaar maakte in 1901 een tekening van een teckel tussen een broodje, ter gelegenheid van een hondententoonstelling waar ook broodjes worst werden verkocht. Zodoende dus: hotdog. Ach, hoe het zij, de Amerikaanse hotdog werd een fenomeen. Chicago, ooit de vleeshoofdstad van de wereld, is het mekka van het broodje worst. In een achterbuurt bezocht ik daar ooit Demon Dogs, een legendarische hotdogbar. Het snackbarretje groeide uit tot een cultadres waar veel wereldberoemde popmuzikanten kwamen. Er hingen gouden platen, foto’s, handtekeningen en persoonlijke briefjes aan de wanden van Paula Abdul, Eddie van Halen, Aerosmith, Janet Jackson en andere grootheden. In een benepen nevenruimte was een klein museumpje gevestigd dat helemaal gewijd was aan de symfonische rockband Chicago. De muur was behangen met gouden en platina grammofoonplaten van de groep. Jammergenoeg bestaat Demon Dogs niet meer. Maar de Amerikaan en zijn hotdog, dat is zo vanzelfsprekend als de Nederlander en zijn bammetje met kaas. De Nationale Hotdog en Worsten Vereniging in de VS taxeert dat Amerikanen jaarlijks 20 miljard hotdogs eten. Elke Amerikaans eet er wekelijks minstens één.

Hot Holland
Zo hotdoggek als Amerika, zal Nederland nooit worden. Wel werd de hotdog hier, in navolging van andere landen, dus een beetje haute cuisine. De bekende kok Ron Blaauw was vijf jaar geleden met The Fat Dog in Amsterdam de voortrekker van deze ontwikkeling. Blaauw verkocht in zijn zaak ambachtelijke hotdogs met culinaire toppings, bijvoorbeeld gebakken paddenstoelen, bosuitjes, ganzenlever en truffelmayonaise. Anderen volgden zijn voorbeeld: in ons land openden hotdogbars met namen als Dogma, Dwars Hotdogbar, Underdog Café en vanzelfsprekend Haute Dog. Daarnaast gingen de nodige cafetaria’s en restaurants met hotdogs aan de slag. Maar het meest populair is de hotdog ontegenzeggelijk bij de uitbaters van foodtrucks.

Cold dog?
Sinds vorig jaar hebben we zelfs een officiële vakwedstrijd voor hotdogmakers, “De Lekkerste Hotdog van Nederland” tijdens de vakbeurs Horecava. Dit jaar won Chez Jan in Rotterdam met de Formidable, een hotdog met blauwe kaas, walnoot en honing. Desondanks lijkt er geen sprake van een langjarige trend, maar van een hotdog hype. Ja, ik maak een voorbehoud, maar je kunt deze disclaimer ook een spoiler noemen. In mijn bijna 30-jarige loopbaan als horecajournalist maakte de hotdog in ons land zeker vier keer een comeback. Vaak duurde die kort. Dat komt, veel Nederlanders associëren de hotdog met een kindersnack, het knakworstje dat vroeger bij alle cafetaria’s te koop was. Het knakworstje ruilden we daarom in voor volwassen worsten; frikandellen en rookworsten. In Brabant blijven ze daarnaast vast en zeker zweren bij hun eigen worstenbroodje. Nee, in ons land bleef de Amerikaanse hotdog nooit lang heet. Is het veelzeggend dat The Fat Dog van Ron Blaauw vorig jaar voor onbepaalde tijd werd gesloten?

Foto: Formidable van Chez Jan, Lekkerstewedstrijden.nl/Tamara Verheij.